Αυτό που ξεκίνησε με τον Κιμούλη δεν έχει προηγούμενο. Μια μετά την άλλη θεατρίνες, αλλά και άντρες ηθοποιοί, να του ρίχνουν στα αυτιά. Να τον διασύρουν δημόσια και όσο να ζυγίσουν τις λέξεις τους, η ζημιά είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αντιληπτό, πως πονάει περισσότερο όταν τα χώνει κάποιος σ’ άλλον με το σεις και το σας.
Η περίπτωση είναι διαφορετική. Η εικόνα που δίνουν αυτοί που κατηγορούν, ο ένας μετά τον άλλον τον Κιμούλη, είναι πως πρόκειται για κανονικό τρελό. Ψυχοπαθή. Διαστροφικό. Με παρανοϊκή συμπεριφορά, ακαταλαβιστική, πέραν ότι είναι προσβλητική γι’ αυτούς που την υπέστησαν. Πάνω στη σκηνή και εκτός κειμένου και θεατρικής δράσης να λέει και να κάνει τα δικά του είτε μπροστά στο κοινό είτε στο αυτί της παρτεναίρ του. Απίστευτα όλα αυτά, αν είναι αληθινά.
Κι έχω την απορία. Που θα πάει αυτή η ιστορία; Θα καταστρέψει τον Κιμούλη, θα τον ξεγράψει από το χάρτη; Ή ακόμα κι αν αποδείξει πως όλα είναι στημένα, θα επιβιώσει επαγγελματικά. Μ’ άλλα λόγια αν συνεχίσει τη θιασαρχική, την ηγετική του παρουσία στο χώρο, θα γεμίζει το θέατρο ή θα παίζει σε άδεια καθίσματα;
Διαβαστε ακομα: