Να πω την αμαρτία μου. Δεν μου κάθεται καθόλου γνήσιο και αληθινό να συναντιέται κοτζάμ πρόεδρος της δημοκρατίας με μια γυναίκα επειδή αυτή η γυναίκα μετά από 23 χρόνια δημοσιοποίησε σε βάρος της σεξουαλικό επεισόδιο παρά τη θέληση της. Η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για να κάνουμε ταμείο, δέχθηκε την Σοφία Μπεκατώρου ως γυναίκα, όχι ως αθλήτρια, όχι ως ολυμπιονίκη.
Υποπτεύομαι, και μάλλον δεν πέφτω έξω, ότι κάποιος Γεραπετρίτης, από πλευράς Μητσοτάκη, πρότεινε στην κύρια πρόεδρο να γίνει η συνάντηση με την κυρία Μπεκατώρου μπροστά σε κάμερες. Κι έτσι να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο ένα θέμα από το οποίο παίρνει πόντους ηθικής και κοινωνικής καταξίωσης όποιος το καταδικάζει.
Το ερώτημα είναι αν θα πιάσει τόπο η παρέμβαση των λεγόμενων αρμοδίων, κρατικών, κυβερνητικών κι άλλων αέρα πατέρα φορέων που βρήκαν την ευκαιρία να σκάσουν μύτη στη σκηνή με την υπόθεση Μπεκατώρου. Αν, δηλαδή, η μεγάλη και δίχως μέτρο δημοσιότητα, και η κοινωνική κατακραυγή εναντίον των δραστών της σεξουαλικής παρενόχλησης θα βοηθήσει τις γυναίκες. Θα τις προστατεύσει από την επιδημία της ανδρικής θρασύτητας και βίας.
Αυτό είναι το ζητούμενο. Να μπαίνει φρένο στην απαίσια συμπεριφορά, όχι απλά να λειτουργεί η υπόθεση Μπεκατώρου σαν μια ακόμα ευκαιρία να κάνουν φιγούρα οι πονηροί της πιάτσας.
Διαβαστε ακομα: