Το γεγονός μάλλον υποβαθμίστηκε στην Ελλάδα. Πέρασε σχεδόν στο ντούκου. Κι όμως πρόκειται από πολιτικής κι όχι μόνο πλευράς για βαρυσήμαντη είδηση. Τα ΜΜΕ την έπεσαν στους Ζουλού οπαδούς του Ντόναλντ Τραμπ που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο και το άλλο, το πιο χοντρό, το σνομπάρησαν. Λέω για τη λογοκρισία που έκαναν τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Όχι, δεν πρόκειται για λογοκρισία. Πρόκειται για επίδειξη αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας των ΜΜΕ. Το μέσο, κανάλι ή εφημερίδα έχει τη δική του ανεξαρτησία, τη δυνατότητα να κρίνει και να σχολιάσει. Το μέσο δεν είναι τσάτσος της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης, ακόμα και του χρήστη. Του αναγνώστη και του τηλεθεατή.
Βγάζει ανακοίνωση ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας. Με ποια λογική το πραγματικά ελεύθερο μέσο να μεταδώσει αυτούσια την παπαριά της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης; Έχει το δικαίωμα και να την εκτιμήσει και να την πετσοκόψει. Να δώσει την ουσία της, δεν έχει καμιά υποχρέωση να φιλοξενήσει μια φιλολογικού τύπου δημόσια κομματική τοποθέτηση.
Το twitter και το facebook κλείδωσαν το λογαριασμό του Ντόναλντ Τραμπ. Αυτή είναι ιστορική απόφαση. Ιστορικό γεγονός. Έκοψαν την επικοινωνία με τα 88 εκ. ακόλουθους του Τραμπ. Και ακολούθησαν η Google και η Apple. Ο αποκλεισμός. Η κόκκινη κάρτα. Σε ποιον; Να μην έχει δυνατότητα να φτάσει στα κινητά κανενός ο πλανητάρχης, όχι σε κάποιος αληταράς εξωκοινοβουλευτικού κόμματος. Στην πραγματικότητα αντιμετώπισαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ σαν ένα εξτρεμιστή, κάποιον γραφικό περιθωριακό.
Διαβαστε ακομα: