Ε, αφού το βρήκαν το φάρμακο για τον κόβιντ, καθαρίσαμε. Όχι, δηλαδή, πως είμασταν ξεγραμμένοι χωρίς το εμβόλιο. Μη ξεχνιόμαστε. Ο άνθρωπος επιβίωσε από περισσότερο καταστροφικές πανδημίες, μάλιστα σε εποχές που η επιστήμη ήταν πολύ πίσω σε σύγκριση με τα άλματα του σήμερα.
Η πανούκλα τον 14o αιώνα (εικόνα) έφαγε κόσμο και κοσμάκη και μόλις ένα αιώνα πριν, το 1918, το μεγάλο κακό με τη γρίπη δεν μπαίνει καν στη ζυγαριά με τη μικρή ζημιά του κορονοϊού.
Η εμφάνιση της πανδημίας προσφέρεται να τη δει κανείς σα ένα τσεκ αντανακλαστικών της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας. Επειδή το μικρόβιο είναι υπεράνω θρησκειών, χωρών, ιδεολογιών και πάσης φιλοσοφικής μαλακίας. Όλοι συμφωνούν πως κράτη και διεθνείς οργανισμοί αντέδρασαν θετικά και ουσιαστικά με την αγωνία να περιορίσουν τη διασπορά του ιού.
Όλα τα’ άλλα είναι να ‘χουμε να λέμε. Θεωρίες, υποψίες, φόβοι, ευχές.
Διαβαστε ακομα: