Αυτή, ναι, είναι τούμπα. Κωλοτούμπα κανονική. Και δεν υπάρχει αμφισβήτηση διότι πρόκειται για γεγονός, όχι κάποια εκτίμηση. Μια ζωή από την αρχαιότητα μέχρι χθες ο Έλληνας ήταν του έξω. Το κλίμα, ρε, παιδί μου, τον έκανε σουρτούκο. Αυτό το ”Πάμε πλατεία” χωρίς πλάκα και πρόθεση κριτικής είναι συνέπεια του κλίματος που φυτρώσαμε.
Δεν θα πει ”Πάμε πλατεία”, ”Πάμε καφετερία” εκείνος που γεννιέται και μεγαλώνει με καιρό χειμωνιάτικο τους περισσότερους μήνες του χρόνου. Θα βγει έξω κι αυτός, αλλά να κόψει ξύλα για το τζάκι, να μαζέψει το χιόνι έξω από την πόρτα του, διαφορετικά θα τον πνίξει η παγωμένη ασπρίλα.
Κι έρχεται ο Covid-19, όπως λέμε πράκτωρ 007, και σε κρατάει βιδωμένο μέσα. Και δεν ξεμυτάς, αν δεν ενημερώσεις σχετικά, που πας. Είναι ή δεν είναι η κωλοτούμπα αυτή. Μια ζωή καμιά σχέση με το χαβαλέ που ξέραμε. Γιατί ο Έλληνας την έκανε εκτός οικίας; Να σκοτώσει την ώρα του. Να κόψει κίνηση. Να δει κόσμο, να τον δει ο κόσμος.
Το ”Πάμε πλατεία”, ”Πάμε γήπεδο”, ”Πάμε παραλία”, ”Πάμε πορεία ή διαδήλωση” έχει το νόημα της παρέας. Και δεν λέει όχι ο του χαβαλέ και τζερτζελέ Έλληνας, ο χαβαλετζής και τζερτζελιστής πατριώτης, να την κάνει επιτότου και σε όποια άλλη φασιαριόζικη εκδήλωση, μη χάσει το show. Μια κηδεία επώνυμου, μια απεργία, μια συναυλία, όπου θα μαζευτεί κόσμος. Και μέσα στο νταβαντούρι να απλώσει κατά λάθος το κουλό του σε καμιά χοντρή, καμιά βυζού.
Διαβαστε ακομα: