Την έχουν τρελάνει τη θάλασσα οι άνθρωποι. Ξεσκίζουν τα πελάγη και τους ωκεανούς με τα παπόρια. Υπερωκεάνια, πετρελαιοφόρα, κρουαζιερόπλοια και κονταίηνερ. Κατηγορούμενος δεν είναι ο άνθρωπος. Το λένε αλλοιώς, ότι για την καταστροφή του περιβάλλοντος φταίνε οι βιομηχανίες, τα εργοστάσια, γενικά η υπερπαραγωγή προϊόντων που βλάπτουν το οικοσύστημα. Οι καταναλωτές, όμως, είναι άνθρωποι, όχι άλλα ζώα στον πλανήτη.
Συμφωνία υπέγραψαν 14 χώρες που στην επικράτεια τους ανήκει σχεδόν το μισό των ακτογραμμών της γης. Για να σταματήσει η υπεραλίευση. Γιατί το πράμα είχε ξεφύγει και σε λίγα χρόνια δεν θα υπήρχαν ψαράκια για το πιάτο μας. Αυτό είναι. Όχι να προστατευτούν οι πληθυσμοί της θάλασσας, η βιωσιμότητα των ψαριών, αλλά να τα εμπορευόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια.
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει όταν ασύδοτα ξεπατώνουν τα ψάρια.
Η διεθνής συμφωνία είναι πραγματικότητα. Και; Δεν λέει τίποτα η όποια συμφωνία στα χαρτιά. Ούτε, άλλωστε, είναι η πρώτη φορά που κάποιες χώρες, με διάφορες αστείες δικαιολογίες, καταπατούν συμφωνίες που έχουν υπογράψει και για τις οποίες δήλωναν υπερηφάνεια.
Διαβαστε ακομα: