Πέθανε ο πατέρας του και οι δημοσιογράφοι γράφουν ότι ο γιος είναι σε… ”δύσκολες ώρες”. Σοβαρά; Δεν πετάει, δηλαδή, από τη χαρά του, δεν αισθάνεται να έφυγε από πάνω του ένα άγχος, ένα πρόβλημα.
Είδηση. Αποκαλυπτική. Άξια να δημοσιευτεί. Να πιάσει χώρο στο μέσο. Το άτομο υποφέρει, πονάει, είναι με την πολυχρησιμοποιημένη έκφραση ”Δύσκολες ώρες”. Με τίτλο μπάνικο, παρακαλώ. Και μετά φωτογραφίας. Έχασε την γιαγιά της ή τον ανηψιό της και είναι απαρηγόρητη. Απίστευτο. Και πολύ ρεπορταζικό, να ’ουμε.
Αναγκαίο να καταγραφεί ότι πενθεί η κυρία, η οποία είναι γάμα εθνικής σελεμπρίτισσα. Διαχειρίζονται το ίδιο επικοινωνιακά κι αν ο παθών είναι τραγουδιστής δέλτα εθνικής ή ξεχασμένος πρώην παίκτης ρηάλιτυ. Αν απώλεσε το γατάκι του ή το κλειδί του σπιτιού του. Πέρασε ”δύσκολες ώρες”.
Διαβαστε ακομα: