Τον πολιτικό τον πληρώνεις για να κάνει μια δουλειά. Γι’ αυτό τον εκλέγεις. Γι’ αυτό τον στέλνεις στη Βουλή. Τον πληρώνεις και τον ίδιον προσωπικά, και τον κόμμα του. Υπάρχουν βέβαια πολιτικοί σκάρτοι. Που αντί να βοηθάνε την κοινωνία, της κάνουνε ζημιά. Οι ανίκανοι πολιτικοί. Οι αδιάφοροι. Οι απατεώνες.
Όλοι αυτοί είναι στο παιχνίδι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι λαμόγιο, αλλά παιρνιέται για αγνό παρθένο μαλλί. Είναι τεμπέλα του κερατά, αλλά κάνει τον σούπερ δραστήριο. Είναι αρπάχτρα, αλλά ορκίζεται πως δεν έχει μία, σαν τον Τσοχατζόπουλο.
Εντάξει ο κλέφτης, ο ηλίθιος, ο ανέντιμος. Έχεις και τον γραφικό, όμως. Κι αυτός σου κάνει κακό. Κι αυτόν τον πληρώνεις για να σου επιτεθεί με το δικό του τρόπο.
Βουλευτές έκαναν πορεία την ημέρα του Πολυτεχνείου. Σε μέρες πανδημίας. Γιατί; Είναι νούμερα. Γι’ αυτό. Και είναι νούμερα διότι νομίζουν πως θα κερδίσουν κομματικά. Ενώ έχασαν πόντους κομματικά. Και γιατί, παρακαλώ, ήθελαν να πραγματοποιήσουν την πορεία; Να συμβάλλουν, δηλαδή, στη διασπορά αυτής της σύφιλης του κορονοϊου. Αυτή είναι η ζημιά που κάνει ο πολιτικός που εσύ τον πληρώνεις. Και δεν τον πληρώνεις τον ηλίθιο πολιτικά για να κάνει ζημιά στην κοινωνία.