Σήμερα 19 Νοεμβρίου παγκόσμια ημέρα της δημόσιας τουαλέτας και του αποχετευτικού συστήματος. Αν θέλει κανείς να μιλήσει επ’ αυτού θα χρειαστεί να ταξιδεύσει πολλά χρόνια πίσω. Αιώνες πίσω. Ε, ρε, τα φουκαριάρικα τα ποτάμια και οι θάλασσες τι σκατό ανθρώπινο έχουν ρουφήξει…
Που να πήγαιναν τα ούρα και τα κόπρανα; Φυσικά πράγματα ήταν, άρα τα έστελναν κατ’ ευθείαν με τα νερά της βροχής και των βουνών στα πελάγη… Και ο καμπινές, το αποχωρητήριο, το λέει η λέξη, δεν ήταν μέσα στο σπίτι. Μόνο όταν άρχισαν να οργανώνονται οι κοινωνίες, με τη συγκέντρωση ανθρώπων στις πόλεις, και τα σπίτια ήταν πολύ κοντά το ένα στο άλλο, γεννήθηκε η ανάγκη να γίνεται η δουλειά σε ιδιαίτερο δωμάτιο, και τα ψιλά και τα χοντρά.
Πρώτα άρχισε να χρησιμοποιείται η λεκάνη, μετά βάλανε το καπάκι και ακολούθησε το καζανάκι. Σε αφοδευτήρια βασιλιάδων σε παλάτια απουσιάζει το καπάκι της λεκάνης. Γιατί ακόμα στον καιρό τους και οι αυτοκράτορες έκαναν την ανάγκη τους με την σκατιέρα γυμνή, ακάλυπτη.
Το καζανάκι άρχισε να γίνεται γνωστό το 19ο αιώνα, παρ’ ό,τι λέγεται πως είχε ανακαλυφτεί το 1596. Η επιστήμη και η τεχνολογία τα έδωσαν όλα στο θέμα της τουαλέτας, που συνήθως πάει πακέτο σ’ ένα δωμάτιο με το μπάνιο. Σήμερα εξυπηρετούνται εκδηλώσεις σε υπαίθριους χώρους με τουαλέτες χημικές (φώτο).
Διαβαστε ακομα: