Ήταν να μην αρχίσει το αναβολικό στην Ελλάδα. Η δουλειά ξεκίνησε για τα καλά από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Και πέφτανε το ένα κρούσμα μετά το άλλο, με χαπακωμένους και τρυπημένους πρωταθλητές γνωστούς και βραβευμένους. Το πράμα έκανε θραύση, η κατάσταση δεν ελεγχόταν και, τελικά, αφού το όνομα της χώρας παραβρώμισε διεθνώς, αποφασίστηκε να ληφθούν… μέτρα. Δηλαδή;
Ισόβιος αποκλεισμός όποιος αθλητής (ή αθλήτρια) συλλαμβάνεται λερωμένος. Αυτό προβλέπει ο νόμος! Ο οποίος νόμος ποτέ δεν εφαρμόστηκε! Γιατί; Επειδή ήταν πολύ σκληρός. Επειδή ήταν άδικος. Έβγαινε θετικός ο πρωταθλητής στο ντόπιγκ κοντρόλ, και έπεφτε στα μαλακά. Και μετά τη λήξη της τιμωρίας του επέστρεφε στη δράση.
Έτσι και με τις καταλήψεις των μαθητών. Ναι μεν θεωρούνται και είναι παράνομες και πράξεις κακοποιές, αλλά το κράτος και η δικαιοσύνη κάνουν το κορόιδο. Γιατί; Επειδή η μαγκιά να απαγορεύεις να λειτουργήσει το σχολείο είναι… προοδευτικό πράμα. Επαναστατικό. Αντιστασιακό.
Το άλλο; Επειδή η μαγκιά των καταλήψεων έβγαλε μέχρι και πρωθυπουργό στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια έχει εξελιχθεί σε… θεσμό. Άρα, δεν περνάνε νόμοι και υπουργικές αποφάσεις.
Διαβαστε ακομα: