Γιατί δεν γινόντουσαν καταλήψεις επί Σύριζα; Το ερώτημα είναι πονηρό. Ίσως και άδικο. Πλακώσανε σήμερα οι καταλήψεις μαθητών στα σχολεία τους, όχι κάπου αλλού, αλλά σχεδόν είχαν λείψει στα 4,5 χρόνια του Τσίπρα. Τι να σημαίνει αυτό; Σημαίνει, αν συμφωνεί κανείς στην… πονηράδα του ερωτήματος, ότι το κόμμα της αντιπολίτευσης βρίσκεται πίσω από τις καταλήψεις.
Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ερωτήματα, πονηρά κι όχι, έχει δικαίωμα να κάνει ο καθένας.
Εγώ έχω άλλο ερώτημα, χρήσιμο νομίζω και καθόλου καρτεγάρικο. Υπέρ ή κατά των καταλήψεων είναι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου; Αν δεχθούμε ότι οι περισσότεροι Έλληνες κσταδικάζουν τη σχολική βία από τους ίδιους τους μαθητές στο όνομα παραμύθι φούρναρης μιας καλύτερης παιδείας, τότε πρόκειται για κομματική ανοησία η πολιτική αναγνώριση των καταλήψεων από κόμμα που φιλοδοξεί να επανέλθει στην κυβέρνηση.
Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι ο αριστερός, όσο κι αν έχει εκτεθεί για δεξιόστροφη πολιτική όταν ήταν κυβέρνηση, παραμένει πάντα ψυχή αριστερή. Και αριστερός είναι ο αντί. Πάντα. Αντικυβερνητικός. Αντιστασιακός. Αντικαθεστωτικός. Αντισυμβατικός.
Διαβαστε ακομα: