Το Σεπτέμβριο του 1964 , σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που τότε γνωστοποιήθηκαν, οι Έλληνες στη Δυτική Γερμανία ήταν 144.000. Τελείωσε ο πόλεμος, και η ηττημένη χώρα χωρίστηκε από τους συμμάχους σε δυο κράτη. Στην ανατολική, επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης και στη Δυτική η οποία χρειαζόταν εργατικά χέρια προκειμένου να ξανασταθεί στα πόδια της. Ο πόλεμος έφαγε κόσμο, εκατομμύρια Γερμανούς, και η χώρα τους είχε ανάγκη από μετανάστες.  

Καλή είναι η κριτική στην καγκεράρισσα Άγκελα Μέρκελ που δεν τραβάει το αυτί του Ερντογάν. Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι στην Γερμανία σήμερα ζούμε περισσότεροι από 3 εκ. Τούρκοι. Βάλε στο λογαριασμό και τις χιλιάδες (!) γερμανικές επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί στην Τουρκία. Και μετά κάνε τον εισαγγέλεα στην κυρία. Την δικαιολογείς, θα μου πεις; 

Σε καμιά περίπτωση. Απεναντίας, με τη στάση της η Μέρκελ αποδεικνύει ότι οι μεγάλες δυνάμεις πάντα κοιτάνε το συμφέρον τους. Ποτέ δεν έχουν αξία τα παραμύθια τους, ότι εκπροσωπούν αρχές και ηθική και του κώλου τα ενιάμερα. 

Το 1964 οι Έλληνες γκασταμπάιτερ (φώτο) στην Γερμανία ήταν 144.000, όσοι και οι Ισπανοί. Οι Ιταλοί ήταν 289.000 και οι Τούρκοι 69.000. Σήμερα, όμως, στην Γερμανία υπάρχει μια ”μικρή Τουρκία” που ναι μεν έχουν προσαρμοστεί σε μια κατ΄εξοχήν δυτική χώρα, αλλά κρατάνε τη θρησκεία της και την ανατολική τους κουλτούρα. Να, γιατί η Μέρκελ κάνει το κορόιδο στα καμώματα του Ερντογάν.