Το ”επεισόδιο” συνέβη στο γραφείο του Καραγιαννίδη και είναι γνωστό. Αρκετοί το έχουν ακούσει από το στόμα του ιδρυτή του ”ΦΙΛΑΘΛΟΥ, εφημερίδας υποτίθεται αθλητικής (1982-2011), η οποία από τους πρώτους μήνες έκδοσης της αδιαφορούσε αν ενοχλούνταν το οπαδικό ”συναίσθημα” των αναγνωστών. Επόμενο ήταν το φαινόμενο του οπαδισμού όχι απλά να απασχολεί τον Καραγιαννίδη, ”φιλοσοφικά”, στοχαστικά, αλλά στην πραγματικότητα να αποτελεί μια πηγή σκέψεων, που δεν κρατιόντουσαν στο συρτάρι. Για τη φυλλάδα ο οπαδισμός δεν διαχωρίζεται σε ποδοσφαιρικό ή θρησκευτικό και κομματικό. Ο οπαδισμός είναι ένας, ποιοτικός ή χουλιγκάνικος, πεζοδρομιακός ή ελιτίστικος, και ξεγελάει με διαφορετικό πρόσωπο.
Μνήμη Μπαζίνα, του κορυφαίου γραφιά της φυλλάδας. Την χαρακτηρίζω τέτοια διότι το προϊόν ”ΦΙΛΑΘΛΟΣ”, χαρτί, εκτύπωση, ”σχεδιασμός” σελίδων κ.α., ήταν μια πατσαβούρα, από την πρώτη μέρα που άρχισε να αναπνέει έως την τελευταία. Ο Μπαζίνας πέθανε σα σήμερα 22 Αυγούστου, το 2013.
Ήταν απογευματάκι το 1987, Καραγιαννίδης, Μπαζίνας συζητούν και τυχαία περνάει από την εφημερίδα ο Λάκης Παπαθανασίου, ο πατέρας του Αιμίλιου, του πρωταθλητή ιστιοπλοΐας. Απρόβλεπτη συνάντηση δυο συνομήλικων οπαδών, στη σούμα πλησίαζαν τότε τον αιώνα. Ηλίας και Λάκης γνωρίζουν βέβαια ο ένας τον άλλον, όμως ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν.
Κάποια στιγμή, ο Λάκης κάνει κριτική στον Ηλία… Ότι δεν του άρεσε κάτι που έγραψε για τον Ολυμπιακό ο Μπαζίνας. Στην κουβέντα επάνω λίγο έλειψε να αγριέψει το πράμα. ”Σε μένα τα λες αυτά… ”, του βγαίνει του Παπαθανασίου από αριστερά και κυριλάτα ο Μπαζίνας, ” … Εγώ που έχω «δαγκώσει» τη φανέλα του Παναθηναϊκού”.
Βουβός ο Καραγιαννίδης. Τι, δηλαδή; Μαλακία θα έκανε αν επιχειρούσε να τους ηρεμήσει. Για ποιο λόγο; Άφησε να εξελιχθεί τούτη η μοναδική ”σύγκρουση” προκειμένου να φωτιστεί το βάθος του ομοιοπαθητικού οπαδισμού δυο σκεπτόμενων και καλλιεργημένων ατόμων. Αθηναίοι και οι δυο, γεννήθηκαν, μεγάλωσαν στην Αθήνα, ούτε μια μέρα της ζωής δεν έμειναν Πειραιά. Του Ολυμπιακού οπαδοί και οι δυο, αλλά ουδεμία σχέση ο ένας από τον άλλον. Ο Μπαζίνας π.χ. ποτέ στην εξέδρα δεν θα κραύγαζε με άλλους γάβρους ”Ετσι γαμάει ο Πειραιάς….”, όπως ο Παπαθανασίου..
Ο Παπαθανασίου είναι εξωγήϊνος. Δεν πατάει στη γη. Ζει στον πλανήτη «Ολυμπιακός». Τα πάντα στο σύμπαν κυκλοφορούν λόγω Ολυμπιακού. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει εκτός από τον Ολυμπιακό. Κάθε τι έχει κέντρο και αιτία επηρεασμού τον Ολυμπιακό. Ο Μπαζίνας, από την άλλη, επίσης παράγων του Ολυμπιακού στο παρελθόν, είναι συγκεκριμένος. Προσγειωμένος. Κριτικός. Επικριτικός. Στο δημόσιο λόγο του δεν επέτρεψε ποτέ να τον αλληθωρίσει ο οπαδισμός του, να τον τυφλώσει. Αντίθετα, ο Παπαθανασίου είναι σε άλλη διάσταση. Για να ακολουθήσει κανείς την αλλόκοτη σκέψη του, χρειάζεται πρώτα να πεισθεί ότι πράγματι εννοεί το όποιο παράλογο και ψυχεδελικό θα αναπτύξει με… επιχειρηματολογία και το οποίο σχετίζεται με τον Ολυμπιακό.
Διαβάστε ακόμα: