Συνέβη στην Τήνο. Όχι πως έχει σημασία, οπουδήποτε θα συναντούσα τέτοια μαλακία. Δυο ζευγάρια μέσω Airbnb πιάσαμε σπίτι πάνω στη θάλασσα. Δεν εννοώ δυο βήματα από την παραλία, αλλά στην άκρη της θάλασσας, δηλαδή είχαμε στο πιάτο όλη η θέα της θάλασσας. Τίποτα να μην εμποδίζει τα μάτια στραμμένα στην απεραντοσύνη της θάλασσας, που λέει ο ποιητής. Ξέφυγα. Μάλλον, όχι.
Στο θέμα μας. Στη μαλακία που έγινα μάρτυς ζωντανός. Δυο μέρες μετά την εγκατάσταση μας στο νοικιασμένη οικία, σε απόσταση λίγων μέτρων μια άλλη μονοκατοικία, όπου κατέφθασε παρέα πέντε νεαρών, 25-27 χρονών. Γύρω στις πέντε το πρωί οι πέντε κύριοι την έκαναν… εξέδρα. Φοβερά πράγματα. Ξύπνησα από τα ουρλιαχτά τους, Γαμιέται ο θρύλος, γαμιούνται οι μάνες των γάβρων και άλλα παρόμοια ποιητικά, όσο στη διαπασών έπαιζε μουσικά ο ύμνος του Παναθηναϊκού.
Απίστευτό; Σίγουρα οπαδικό! Μάλλον την πρώτη τους κιόλας μέρα τα μαλακιασμένα έκαναν έξοδο νυχτόβια, ποιος ξέρει τι είχαν πιει, και στην επιστροφή αντί να φακελωθούν ξεροί στο κρεβάτι, το ΄ριξαν και οι πεντε μαζί σε χορωδιακό ξεφωνητό βγάζοντας κάθε ρανίδα οπαδικού απωθημένου. Ποια φεγγαράδα που χρύσωνε τα κύματα και ποια θέα στην θάλασσα. Τα παιδιά αφού- ακούγοντας τον ύμνο της ομαδάρας- ξελαρυγγιάστηκαν με στιχουργικές εμπνεύσεις για τους πούστηδοι τους γάβρους, το πιθανότερο πριν κοιμηθούν την έπαιξαν στα γεμάτα. Δεν είχαν, άλλωστε, μαζί τους ούτε μια γκόμενα. Να την κάνουν, τι; Δεν υπάρχει καλύτερη γκόμενα από την ομαδάρα. Για πάρτη της τραβάνε την καλύτερη μαλακία.
Να σου πω με την ευκαιρία τι σκέφτηκα. Γιατί κάποιος γίνεται οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας; Τι θα πει κάποιος! Όλοι είναι οπαδοί, τρελοί ή σεμνοί. Παράλογοι και λογικοί. Οπαδοί, όμως. Κολλημένοι σε ομάδα, δηλαδή. Γιατί, όμως;
Γιατί οπαδός σε ομάδα ποδοσφαιρική κι όχι σε μια άλλη εμπορική επιχείρηση. Γιατί σε μια φιρμάτη ομάδα κι όχι σε μια φίρμα ουίσκυ. Σε μια μάρκα αυτοκινήτων. Γιατί σε μια φανέλα ποδοσφαιρικής ομαδας ο οπαδός να φαντασιώνεται ιδεολογίες και ηθικολογίες ανύπαρκτες και δεν βλέπει τα ίδια, δεν συναισθάνεται τα ίδια με το όνομα μιας μπύρας, μιας φίρμας παπουτσιών, ωρολογιών, καλλυντικών.
Το μεγάλο Γιατί; Η ανάγκη του ανθρώπου να χαρεί αλλά και να στεναχωρεθεί να την καλύπτει η προσήλωση σε ομάδα ποδοσφαιρική. Γιατί να βιώνει την αίσθηση της κοινωνικής αδικίας, της έλειψης κρατικής φροντίδας με το ψυχικού τύπου κόλλημα με ομάδα ποδοσφαιρική. Όχι με το ποδόσφαιρο! Στα παπάρια του οπαδού το παδόσφαιρο, αυτός την έχει βρει με την ομάδα. Τη δική του ομάδα.
Πήγε διακοπές ο κόπανος και γέμισε και άδειασε με το οπαδιλίκι του. Δηλαδή; Στα παπάρια του ο Παναθηναϊκός του! Οπαδός είναι, όχι φίλος της ομάδας του. Και σα γνήσιος οπαδός εκφράζεται με την αντιπαλότητα με την οποία δικαιολογεί την υποστήριξη της ομάδας του.
Διαβάστε ακόμα: