Όταν θα κλείσει και τούτος ο κύκλος με τον τσαμπουκά της Τουρκίας στο Αιγαίο, θα κάνουμε το λογαριασμό. Είναι το απίθανο των απιθάνων, το αδύνατο των αδυνάτων, να βγει πιο ζημιωμένη η Ελλάδα. Το λες και διαφορετικά. Η χαμένη θα ΄ναι η άλλη πλευρά, η Τουρκία. Αυτό είναι το ένα. Το πλέον βασικό.
Το άλλο είναι ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά το κλείσιμο αυτού του κύκλου. Αυτού του γύρου. Το οποίον σημαίνει πως δεν σπατσάρουμε με την Τουρκία, είτε με τον Ερντογάν επάνω, είτε με κάποιον άλλον. Στην Ελλάδα και μετά το 1821 θα γεννιόμαστε και θα πεθαίνουμε με τον πούστη γείτονα απέναντι. Μια ζωή.
Επανέρχομαι στο πρώτο, αυτό που τρέχει στις μέρες μας. Το επαναλαμβάνω. Ναι μεν ο Ερντογάν, μέχρι εκεί που έχει τραβήξει το έργο- να αμολάει στο Αιγαίο τα πολεμικά καράβια λες σε παρέλαση (φώτο)- δεν τον παίρνει να κάνει πίσω, αλλά αν γίνει το τσαφ, κάηκαν οι τρίχες του. Στο μπαμ μπουμ η Ελλάδα δεν θα έχει καμιά σχέση με το ρεζιλίκι της χούντας, όταν έκανε την επιστράτευση του 1974. Τέτοια καραξεφτύλα, μάλιστα από στρατιωτική δικτατορία, δεν ξανάγινε στους αιώνες. Να μη ξέρει κανένας που πάει, τι κάνει, σε μια Ελλάδα πατσαβούρα, όπως την είχαν καταντήσει οι πραξικοπηματίες.
Σήμερα άλλης σχολής είναι το πνεύμα και η ικανότητα στον ελληνικό στρατό. Για να μην πάθει ζημιά η Τουρκία του Ερντογάν, ένα τον σώζει. Να παρέμβει η ξένη διπλωματία, από Αμερική και Ευρώπη, και να του χρυσώσει το χάπι, ώστε να μην αποσυρθεί με σκυμμένο το κεφάλι μέχρι τις σόλες.
Διαβάστε ακόμα: