Ο κορονοϊός έδειξε το δρόμο. Ότι πολλές δουλειές γίνονται από το σπίτι. Δεν χρειάζεται να πάει ο άλλος στο γραφείο. Να χάσει χρόνο στη μετακίνηση αλλά και χρήμα στη μπεζίνα, στο ταξί, στο εισιτήριο του μετρό. Όλα έχουν το κόστος τους.
Και τα γραφεία τι θα απογίνουν; Τα κτήρια που σηκώθηκαν να χρησιμοποιηθούν για τις ”έδρες” εταιρειών; Χαμένες επενδύσεις. Ή θα αλλάξουν χρήση. Ποιος ασχολείται. Το ζητούμενο είναι να μειώνονται τα έξοδα, χωρίς τη μείωση των εσόδων. Τέλος πάντων, άλλο κεφάλαιο είναι αυτό. Ότι θα εγκαταλειφθούν πολλά κτήρια σε πρωτεύουσες της Ευρώπης που για δεκαετίες ήταν ”κάστρα” επιχειρήσεων.
Κανονικά η μη προσέλευση εργαζομένων που δεν ήταν απαραίτητη στο χώρο εργασίας έπρεπε να εφαρμοστεί εδώ και χρόνια. Βοηθούσε η εξέλιξη της τεχνολογίας. Να, που άναψε το πράσινο φως η πανδημία και η καραντίνα. Τηλεργασία λένε τη δουλειά στο σπίτι, και τηλεδιάσκεψη την όποια επαφή.
Ποιος διαφωνεί ότι η τηλεργασία θα εξελιχθεί σε καθεστώς. Και η σχέση εργοδότη και εργαζόμενου θα ορίζεται πλέον από τις νέες συνθήκες που φώτισε αποφασιστικά ο κορονοϊός.
Διαβάστε ακόμα: