Με την πρώτη ματιά οι δυο γυναίκες ερωτεύτηκαν. Η Μαρκέλα Γκράσια που σπούδαζε δασκάλα και η δασκάλα Ελίζα Σάντζεθ. Ισπανία 1880, η ομοφυλοφιλία καταδικαστέα από πολιτεία, εκκλησία και κοινωνία. Πανίσχυρο λεσβιακό αίσθημα, ανυπότακτο και… εφευρετικό. Μαρκέλα και Ελίζα για να ζήσουν ελεύθερα, όχι κυνηγημένες και καταραμένες την αγάπη τους, δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να δουλέψουν όλο τον κόσμο. Και να κάνουν γάμο με τις ευλογίες της εκκλησίας. Η Ελίζα έγινε ”άντρας”, το όνομα της Μάριο… Πήγε στον παπά και του είπε:
– Θέλω να με παντρέψεις με την κοπέλλα που αγαπώ, αλλά πρώτα να με βαπτίσεις… Ο πατέρας μου ήταν άθεος και γι’ αυτό με κράτησε αβάπτιστο. Να, τα χαρτιά μου…
Το 1881, σα σήμερα 26 Μαίου, βαπτίζεται ο δούλος του Θεού ”Μάριος” με χαρτιά του πρόσφατα πεθαμένου Μάριο, ξαδέλφου της Ελίζας. Γίνεται ο γάμος, αλλά οι γείτονες πήραν πρέφα ότι κάτι βρωμάει, παρ’ ό,τι η Μαρκέλα, προκειμένου το ζευγάρι να αποκτήσει παιδί, κατέστη έγκυος μετά από συνουσία με άγνωστο άνδρα. Ο ”Μάριο” και η εγκυμονούσα Μαρκέλα την κοπανάνε στην Πορτογαλία, όπου κι εκεί τους πήραν μυρουδιά και τις απέλασαν.
Φεύγουν στην Αργεντινή οι δυο λεσβίες και στη καινούργια τους πατρίδα, για να αποφύγουν νέες περιπέτειες γίνονται κανονικές γυναίκες, συστήνονται ως αδελφές. Η Ελίζα, μάλιστα, παντρεύεται έναν γεροξούρα λεφτά, στον οποίον όμως δεν ανταποκρίνεται σεξουαλικά, ενώ κάνει παρέα με τις ώρες με την ”αδελφή” της Μαρκέλα. Το πράμα έφτασε στο δικαστήριο, κι εκεί αποκαλύφθηκε η αλήθεια. Η Ελίζα δεν άντεξε τη δημόσια κατακραυγή κι αυτοκτόνησε.
Δυο άγνωστες γυναίκες στο σωρό, ούτε καλλιτέχνιδες διάσημες ήταν, ούτε επιστημόνισες, γι’ αυτό τις αγνοεί η Ιστορία και δεν τις έκλαψε κανείς. Τιμούν τη μνήμη της Ελίζας και της Μαρκέλας μόνο οι οργανωμένες λεσβίες όπου γης.
Διαβάστε ακόμα: