Οι πολιτικοί, λέει, οφείλουν να παίζουν με ανοικτά χαρτιά, Γι΄αυτό πρώτα απ΄ όλα πρέπει να δηλώνουν την περιουσιακή τους κατάσταση. Κινητή κι ακίνητη. Τι έχουν στην άκρη, ποια τα έσοδα τους, αν είναι ιδιοκτήτες σε χωράφια, σπίτια, αυτοκίνητα, μετοχές. Το περίφημο Πόθεν Έσχες, που κακώς το λένε έτσι.
”Πόθεν Έσχες” σημαίνει ”Από ΠΟΥ και ΠΩΣ έχεις όσα έχεις”. Το να αναφέρει απλά ο βουλευτής ή υπουργός τι έχει στο όνομα του δεν είναι ούτε Πόθεν ούτε Έσχες. Είναι ”Έχω” και μη ρωτάς το παρακάτω. Σκέτο Έχω, δεν είναι αν όσα έχω τα κονόμησα νόμιμα ή αλεπουδιάρικα.
Άλλη είναι η ουσία του πράγματος, όμως. Μη μείνουμε, δηλαδή, στο τι δηλώνουν οι πολιτικοί, που είναι η υποχρέωση τους. Η υποχρέωση των πολιτών, παρακαλώ, ποια είναι; Εκτός κι αν συμφωνήσουμε ότι στη δημοκρατία οι πολίτες, οι ψηφοφόροι είναι οι ανεύθυνοι του έργου. Αν είναι έτσι, τότε παίζει το εξής θεατρικό σκηνικό: Οι υπεύθυνοι πολιτικοί υποχρεώνονται να απολογούνται στους ανεύθυνους εντολείς τους.
Αρχηγός κόμματος δήλωσε ετήσιο εισόδημα 8.400 ευρώ. Το απόλυτο σκάνδαλο! Δεν αμφισβητώ την ειλικρίνεια της δήλωσης του πολιτικού αρχηγού που μπήκε στη Βουλή. Το σκάνδαλο είναι ότι τον εξέλεξαν, ποιον; Τον ανίκανο να ζήσει τον εαυτό του.
Άλλος αρχηγός κόμματος παρουσιάζει ετήσια έσοδα 30 και 50 και 70 χιλιάδες ευρώ. Ντροπή! Του ελληνικού λαού είναι η ντροπή όλη, όταν βρίσκεται ακόμα στο μεσαίωνα. Έχει την πολύ… προχωρημένη αντίληψη ότι όποιος δεν έχει μια είναι… έντιμος, κι εκείνος που πατάει στα πόδια του, ο ανεξάρτητος οικονομικά είναι πονηρός, κι όχι ικανός. Καλά κρασά.
Διαβάστε ακόμα: