Δεν έκανε τη μεγάλη καριέρα στη μπάλα ο Ουρουγουανός Πάμπλο Γκαρσία. Ήταν, όμως, ο ιδεώδης ποδοσφαιριστής για τον ΠΑΟΚ. Γι΄ αυτό λατρεύτηκε από την εξέδρα της Τούμπας. Νομίζω πως τα είπαμε όλα.
– Περί ποίου θέματος;
Η ομάδα έχει μεγαλύτερη ανάγκη εκείνον τον ποδοσφαιριστή που εκφράζει το μύθο της, παρά την απρόσωπη φιγούρα ενός ακριβότερου και ανώτερης παικτικής αξίας. Για τον οπαδό του, ο ΠΑΟΚ είναι αδικημένος, κυνηγημένος, θύμα του κατεστημένου και μόνιμα πληρώνει τις συνέπειες της εύνοιας που έχουν οι ομάδες της Αθήνας. Και στον ΠΑΟΚ απουσιάζει το παλληκάρι, ο ήρωας, αυτός που εκπροσωπεί το ανυπότακτο πνεύμα της ομάδος. Ένας πρόεδρος ομάδας αντιστασιακός, κάποιος προπονητής επαναστάτης, ένας ποδοσφαιριστής αντάρτης, να εμπνέει, να βγάζει ρωμαλέα και προκλητικά την παοκσήδικη ψυχή.
Το κενό στο στρατόπεδο του ΠΑΟΚ κάλυψε ο μισοϊνδιάνος με το αντιαθλητικό παιχνίδι Πάμπλο Γκαρσία, που ήλθε στη Θεσσαλονίκη το 2008, στα 31 του. Αυτό είναι το… θέμα, για το οποίο αναρωτιέσαι, κύριε. Ότι οι ΠΑΕ δεν έχουν ιδέα ποιο προϊόν εμπορεύονται. δηλαδή με τις ενέργειες τους, κυρίως με τις μεταγραφές, να υπηρετούν επικοινωνιακά τη συγκεκριμένη ταυτότητα της ομάδας.
Δεν τον έψαξε ο ΠΑΟΚ τον Γκαρσία, τυχαίος αέρας τον έφερε στα μέρη μας. Τελικά, αποδείχθηκε πως δεν ήταν ένας ακόμα λεγεωνάριος, απ’ αυτούς που έρχονται σε μια ομάδα και ξεχνιούνται. Επάνω του ακούμπησε την ιδιαιτερότητα του ο ανώνυμος παοκτσής. Μέχρι και ”σύνδεσμοι φιλάθλων Γκαρσία” ιδρύθηκαν από παοκτσήδες.
Γεννήθηκε το 1977, σα σήμερα στις 11 Μαίου, και στα 20 έφυγε από την πατρίδα του, για την Αθλέτικο Μαδρίτης που τότε ήταν Β’ εθνική. Βρέθηκε στην Μίλαν, αλλά αμέσως δόθηκε δανεικός στην Βενέτσια που υποβιβάστηκε. Επιστρέφει στην Ισπανία, στην Οσασούνα και μετα στην Ρεάλ Μαδρίτης που κι αυτή τον στέλνει δανεικό πρώτα στην Θέλτα και μετά στην Μούρθια που υποβιβάζεται.
Αντέδρασε ο κόσμος όταν ο ΠΑΟΚ του Ιβαν Σαββίδη διότι ο τότε προπονητής Στέφενς, το 2014, δεν χρειαζόταν τον ταυρομάχο Γκαρσία. Τι να του πουν του Ολλανδού, Ιβάν και ”επιτελείο” της ΠΑΕ, όταν έχουν άγρια μεσάνυχτα από ”παοκτσισμό”, όπως λέμε κομουνισμό, μωαμεθανισμό. Ο Γκαρσία και στα 37 του ήθελε να συνεχίσει να παίζει, πήγε στην Ξάνθη, την προτίμησε από την Βέροια και, τελικά, πέρασε του κόσμου και επέστρεψε στην Τούμπα, αλλά έγινε προπονητής, στους Κ19.
Διαβάστε ακόμα: