Πλένουμε τα χέρια, μας είπαν, με τον κορωνοϊό. Και με σαπούνι, μάλιστα σχολαστικά. Θυμήθηκα μια έρευνα που έγινε στην Αγγλία, το 2013. Πόσοι πλένουν τα χέρια αφού κάνουν τη δουλειά, το ψιλό ή τα χοντρά. Και βιάζομαι να πω, ότι μετά τα όχι και πολύ ευχάριστα αποτελέσματα της έρευνας, θα περίμενε κανείς να πέσει η σχετική καμπάνια, όπως με την πανδημία του κορονοϊού.
Που είμαστε, ρε; Σε ποιον αιώνα, για να χρειάζεται ο άνθρωπος καθοδήγηση και επιτήρηση σε πράγματα αυτονόητα. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, θα πει άλλος. Κάθε τόσο πότε το ένα, πότε το άλλο πανεπιστήμιο πλακώνονται σε επιστημονική κοινωνικού ενδιαφέροντος έρευνα. Να διαπιστώσουν κάτι προβληματικό, ελλειμματικό το οποίο αξίζει της προσοχής μας κι έτσι να γίνει καλύτερη τη ζωή μας.
Έγινε, λοιπόν, η έρευνα σε χώρους δουλειάς και διαπιστώθηκε ότι, αφού χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα, από τους εργαζόμενους μόνον ο ένας στους τρεις πλένει τας χείρας του. Κανονικά, και με σαπούνι, δηλαδή. Και από τους άλλους, τα δύο τρίτα όσων επισκέπτονται τις τουαλέτες για την ανάγκη τους, αφού τελειώσουν, μόνο οι μισοί απλά ρίχνουν νερό στα χέρια τους, κι αυτό δεν θεωρείται κανονικό πλύσιμο.
Εδώ είμαστε. Ανακεφαλαιώνω. Μόνο ο ένας στους τρεις πλένεται καλά, σχολαστικά, ΜΕΤΑ την τουαλέτα. Για το ΠΡΙΝ, λέω εγώ κακώς δεν έγινε καμιά επιστημονική έρευνα. Τι θέλω να πω;
Ο σωστός πλένεται ΠΡΙΝ εισέλθει στην τουαλέτα. Ιδιαίτερα ο άνδρας. Στο φινάλε δεν είναι και τόσο απαραίτητο να πλυθεί ΜΕΤΑ, όταν προηγουμένως έχει πλύνει τα κουλά του και σίγουρα χωρίς κανένα μικροβιακό κίνδυνο, την βγάζει έξω, την πιάνει και ξαλαφρώνει.
Διαβάστε ακόμα: