Τελικά, δεν ήταν ο φόβος μην αρπάξουν τον κορονοϊό που κρατήθηκαν στο σπίτι τους οι Έλληνες. Ήταν τα απαγορευτικά αστυνομικά μέτρα. Τι να πει κανείς, όταν πριν απομακρυνθεί ο κίνδυνος της νόσου κόσμος και κοσμάκης ξεχύθηκαν στους δρόμους, με παιδιά και σκυλιά. Λες και δεν κρατιόντουσαν άλλο, έσπασαν τα… δεσμά της καραντίνας, και βγήκαν να βολτάρουν.
Απίστευτο. Κανονικά έπρεπε να μη ξεμυτήσουν από το σπίτι τους, να συνεχίσουν τις βόλτες από τον καναπέ στην καρέκλα, και από το μπαλκόνι στην τουαλέτα, ακόμα κι αν οι Τσιόδρες και οι Χαρδαλιάδες έδιναν το σύνθημα της… απελευθέρωσης. Άσε να λένε οι κυβερνητικοί, θα περιμένουμε λίγες μέρες να σβήσει, να πεθάνει το κακό.
Εκτεθειμένοι είναι όλοι εκείνοι που επαίνεσαν τον ελληνικό λαό για τη… συνειδητή στάση του απέναντι στην πανδημία. Ποια σοβαρότητα και υπευθυνότητα;. Το σαββατοκύριακο ο ελληνικός λαός κατέδειξε την κλάση του. Τη φρονιμάδα του. Φταίνε και τα κανάλια. Α, πα, πα, πα…
Δεν σταμάτησαν από το πρωί μέχρι το βράδυ τις τελευταίες μέρες να μας ζαλίζουν τον έρωτα για το πως και πότε θα… χαλαρώσουν τα μέτρα. Σα να έλεγαν τα κανάλια ”Τι κάθεστε, ορμήστε έξω, να δείτε θεού πρόσωπο, να μαζέψετε ήλιο, τον φάγαμε τον κορονοϊό… ”.
Διαβάστε ακόμα: