Τι κάνουμε; Είμαστε κλεισμένοι μέσα, το χωνέψαμε, αντιλαμβανόμαστε τι ζημιά θα πάθουμε αν βγούμε έξω, αλλά το ζήτημα είναι πως τη βγάζουμε αραχτοί όλη μέρα. Και κάθε μέρα.
Εγώ λέω ότι είναι καλό το μάντρωμα στο σπίτι, για όσους βέβαια το γουστάρουν- με τον κορονοϊό και χωρίς αυτόν. Οι άλλοι, όμως, που δεν έχουν συνηθίσει, που αισθάνονται στριμόκωλα μ’ αυτήν την καραντίνα, φοβούνται. Όπως το λέω. Φοβούνται ότι η πολυήμερη απομόνωση μέσα στο σπίτι θα τους προκαλέσει ανισορροπία στο μυαλό. Όταν, δηλαδή, τελειώσει με το καλό το μαρτύριο με τον ιό, θα είναι άλλοι άνθρωποι. Όχι ίδιοι πριν κλειστούν, πριν υποχρεωθούν να κλειστούν σπίτι.
Τι κάνουμε κλεισμένοι μέσα, λοιπόν; ”Να ακούς μουσική… ”, συμβούλεψε κάποιος έναν δικό μου. Μουσική; ”Ναι, βάλε τη μουσική στην καθημερινότητα σου… ”. Τι να μου κάνει η μουσική; ”Πολλά θα σου κάνει η κατάλληλη μουσική… ” επέμενε ο άλλος. Και τι θα πει η… κατάλληλη μουσική;
”Πάρε αυτό το νούμερο τηλεφώνου, να μιλήσεις με ειδικό, για να καταλάβει αυτός τι άνθρωπος είσαι, τι χαρακτήρας… Αυτός θα σου συστήσει το είδος της μουσικής που ειδικά εσένα θα σε ηρεμεί, θα σε κάνει να ξεχάσεις τον κορονοϊό, θα σε γεμίζει ψυχικά, και θα επικοινωνείς ονειρεμένα με τον εαυτό σου…”.
Διαβάστε ακόμα: