Τα παίρνουν όλα στο μαύρο- άσπρο. Όχι, ρε, κορόιδα. Με το κόλπο καλό- κακό, ωραίο- άσχημο, ψηλό-κοντό δεν βγαίνει τίποτα. Δεν σε βγάζει πουθενά, σε κρατάει στη τύφλα σου, το μαύρο- άσπρο. Το ένα, δηλαδή, απαραιτήτως είναι το σωστό, το ωφέλιμο, το έντιμο, το ηθικό.
Η κουβέντα, η πολύ σοβαρή κουβέντα είναι με αφορμή την πρωταπριλιά. Και επειδή σήμερα δεν σηκώνει ελαφράδες η ατμόσφαιρα είπα να αφήσουμε στην άκρη τα αστειάκια, που ταιριάζουν εθιμοτυπικά στην ημέρα.
Κατ’ αρχήν, η πρωταπριλιά έχει συνδεθεί με το ψέμα, όμως αυτό είναι άσχετο με την αλήθεια. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Εννοώ δεν είναι αντίθετες έννοιες η αλήθεια με το ψέμα.
Τι είναι Αλήθεια; Η λέξη προέρχεται από το αρνητικό Α, το στερητικό Α και τη λέξη Λήθη. Άρα, Αλήθεια είναι εκείνο που στερείται λήθης, δηλαδή δεν ξεχνιέται. Που κολλάει ως αντίθετο της Αλήθειας το ψέμα; Αντίθετο είναι η αναλήθεια. Το ψέμα έχει σχέση με το βολεύω, το εξυπηρετώ, τη βγάζω καθαρή. Η αναλήθεια κουβαλάει κωδικό κινδύνου.
Το ψέμα, πρωταπριλιάτικο κι όχι, είναι ακίνδυνο. Μια γελοιότητα είναι. Η κατάρα είναι η αλήθεια. Αυτή σκοτώνει. Αυτή σκλαβώνει. Αυτή γίνεται δόγμα. Στο όνομα της αλήθειας ο φουκαράς ο πλανήτης έχει γίνει μπουρδέλο αμέτρητες φορές. Επειδή θέλουν να επιβάλουν την αλήθεια προφήτες και σωτήρες. Ας μην το παρατραβήξω. Αρκετά.
Διαβάστε ακόμα: