Γιατί να μην το ξανακάνουν; Να αμολύσουν πάλι έναν ιό και να πετύχουν αυτό που θέλουν. Απλό είναι. Και εύκολα φτιάνουν τη δουλειά. Σα να τοποθετείς ένα μακρύ φυτίλι, το σπιρτώνεις και το πράμα πάει μόνο του. Ο εμπρηστής απλά παρακολουθεί την πορεία της φλόγας μέχρι να φτάσει στον προορισμό της… Και όσους πάρει ο χάρος.
Στόχος δεν είναι να σκοτωθούν τόσοι ή περισσότεροι. Αδιάφορο. Ο στόχος να πάρει φωτιά το μπουρλότο είναι άλλος. Ο πλανήτης όλος να πέσει στο λούκι εκείνο, κατά πως το προγραμμάτισε ο αόρατος, ο άγνωστος και πάντα ασύλληπτος και αιώνιος αρχιτρομοκράτης.
Δεν πρόκειται για τρέλα. Ούτε για χόμπυ. Να το διασκεδάζει παρακολουθώντας το κατόρθωμα του. Κυβερνήσεις και λαοί να τρέχουν και να μη φτάνουν. Όχι τέτοιες γραφικότητες. Πρόκειται για μπίζνες στόρυ. Πάντα. Είναι ο άρχων του σύμπαντος. Η γη βρίσκεται στα χέρια του. Στη φούχτα του μέσα.
Χθες εκείνο. Σήμερα αυτό. Αύριο κάτι άλλο. Τόσο εύκολα. Τόσο αποτελεσματικά.
Διαβάστε ακόμα: