Μια κουβέντα είναι να πεις ότι κάποιοι ψάχνουν αφορμή να δυσφημίσουν το παπαδαριό με τις αποκαλύψεις σεξουαλικών εγκλημάτων από ιερείς παιδεραστές. Για ποια λάσπη να μας πουν όταν υπάρχουν συγκεκριμένες περιπτώσεις, χιλιάδες στον αριθμό.
Ο πεινασμένος σεξουαλικά ιερεύς, εκείνος ο οποίος δεν ελέγχει τις ορμές του, πλησιάζει με τον πιο πονηρό τρόπο το θύμα του. Με κουβέντες γλυκειές το καλοπιάνει, με υποσχέσεις λαχταριστές, από μία σοκολάτα μέχρι κάποιο ακριβό δωράκι και δειλά ξεκινάει τις τρυφερότητες με το αγοράκι ή το κοριτσάκι. Κάποια στιγμή το πράγμα φτάνει σ’ αυτό που λέγεται σεξουαλική κακοποίηση, διότι πράγματι το θύμα της σωματικής ορέξεως του ρασοφόρου κακοποιείται ψυχικά. Η πράξη, όποια κι αν είναι αυτή, ολοκληρωμένη κι όχι, στιγματίζει τον, την ανήλικη, ίσως για χρόνια, ίσως για πάντα.
Ποιος φταίει γι’ αυτές τις παρεκτροπές των ανθρώπων του θεού; Οπωσδήποτε οι ίδιοι. Μόνον αυτοί; Να μην είμαστε απόλυτοι. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Γήινα πλάσματα. Μιλάει η σάρκα τους. Τους καλεί η σάρκα τους. Φταίνε και οι γονείς των παιδιών. Να το πούμε, γιατί όχι;
Ο μπαμπάς και η μαμά στέλνουν το αγόρι τους να νταραβερίζεται με τις ώρες κοντά σε ιερέα 40 και 50 χρονών, δηλαδή σε ηλικίες ικανές να δαιμονιστούν. Ούτε καν περνάει από τη σκέψη ότι ο ανήλικος κινδυνεύει. Δεν μπορεί, ιερεύς είναι, δεν είναι δυνατόν, σε καμία περίπτωση, αυτά δεν γίνονται.
Πως δεν γίνονται! Το κακό γίνεται και παραγίνεται. Όταν το αγοράκι, το αθώο παπαδάκι βρίσκεται υπό την προστασία και την καθοδήγηση του παπά. Χιλιάδες παιδιά, πολλές χιλιάδες αγόρια και κορίτσια, γνώρισαν, πρωτογνώρισαν το σεξ με τον πιο άσχημο τρόπο και με δράστες ιερείς. Κι αυτό πλέον σε παγκόσμια κλίμακα, είναι μια παλιοκατάσταση σ΄ όλα τα θρησκευτικά δόγματα. Τα περισσότερα κρούσματα, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, σε χριστιανικά ιδρύματα, όπου ανήλικα παιδιά που περνούσαν ώρες και είχαν βιαστεί από ιερείς.
Μαλακίες γονέων παιδεύουσι τέκνα.
Διαβάστε ακόμα: