Δεν αξίζει μια να παρακολουθείς τα επεισόδια της διαμάχης Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ για την κουραστική υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας (ΠΑΕ Ξάνθη). Δεν βγαίνει συμπέρασμα έτσι που παίζουν οι δυο αντίπαλοι. Γελοιοποιούν τις έννοιες της διαπλοκής, της διαφθοράς και της γνησιότητας του πρωταθλήματος.
Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ κάνουν ένα παιχνίδι που δεν οδηγεί πουθενά. Και δεν πείθουν κανένα σκεπτόμενο. Αν, δηλαδή, ο ένας από τους δύο είναι βρώμικος, ο άλλος καθαρός. Ποια είναι η αλήθεια; Χα!
Και οι δυο είναι βρώμικοι. Και οι δυο είναι καθαροί. Αυτή είναι η αλήθεια. Το τι λέει ο ένας και ο άλλος, είναι κουβέντες άχρηστες.
Αν θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα, το τι συμβαίνει, δεν υπάρχει πιο χρήσιμος τρόπος παρά να αντιμετωπίσουμε το πράγμα θεωρητικά. Ακαδημαϊκά. Να αγνοήσουμε τι λένε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός, ο ένας σε βάρος του άλλου. Το φως έρχεται αν δεχθούμε ότι δυο αντίπαλοι, στον ίδιο χώρο, στον ίδιο χρόνο, επί της ουσίας είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να έχουν διαφορά στο πως σκέπτονται και στο πως ενεργούν.
Ασφαλώς και δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη αντιπαλότητα Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, ούτε και για το επίμαχο αντικείμενο, το αν η Ξάνθη εξαγοράστηκε πράγματι. Είναι, όμως, ο απόλυτα αφελής όποιος λάβει υπ’ όψιν ότι στα θέματα ηθικής υπάρχει ποιοτική… διαφορά ανάμεσα σε δυο ΠΑΕ, Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ ή κάποιων άλλων δυο.
Διαβάστε ακόμα: