Ένα σπάνιο παιχνίδι. Αληθινά ασυνήθιστο στην Ελλάδα. Ομάδα κορυφής στο πρωτάθλημα, με το βαρύ όνομα της ΑΕΚ να έχει παραδώσει το πνεύμα από το 5 κιόλας στον αγώνα κόντρα στον Άρη. Δεν θυμάμαι τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ σε οποιοδήποτε γήπεδο, με κάθε αντίπαλο να απουσιάζει 85 λεπτά. Αυτό το απίθανο που διέπραξαν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ.
Αλήθεια, τι ντροπιαστική συμπεριφορά ήταν αυτή! Πώς να αισθανόντουσαν οι παίκτες της ΑΕΚ σαν επαγγελματίες όταν αποφάσισαν, με τρόπο τόσο μειωτικό για τους ίδιους και για τη φανέλα τους, να κρατήσουν το 1-0 που πέτυχαν μετά από γκέλα της αντίπαλης άμυνας. Η απόλυτη απογοήτευση να δίνει εικόνα ομάδας β΄ εθνικής η ΑΕΚ, ανίκανης να κρατήσει τη μπάλα.
Ο Άρης, προβληματικός και ακραία φλύαρος, όμως μαχητικός και διεκδικητικός, λες ότι έπαιζε με διπλάσιους στον αριθμό ποδοσφαιριστές. Επειδή οι παίκτες της ΑΕΚ δεν μπορούσαν οι καϋμένοι ούτε να αμυνθούν, ούτε να αντεπιτεθούν. Τη μπάλα δεν μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο από 27 δευτερόλεπτα.
Και ο Άρης βουτηγμένος βαθειά στο βάλτο του δικού του αγωνιστικού προβλήματος. Σαν τον Σύριζα, που κάποια στιγμή ο κοσμάκης του έδωσε εν λευκώ την ευκαιρία να κυβερνήσει. Για να παράξει αποτέλεσμα. Για να σκοράρει, όχι να παρλάρει. Τι άλλο περίμεναν οι γηπεδούχοι; Γήπεδο, κατοχή και τα κλειδιά του παιχνιδιού του παρέδωσαν οι αντίπαλοι.
Τι, λοιπόν, έκανε ο Άρης σ’ ένα εξαιρετικά εύκολο βράδυ στην έδρα του; Έδειξε τη δική του γύμνια. Την αδυναμία του να φτιάχνει φάσεις. Να μαγειρεύει το γκολ. Ελέγχεται η ΑΕΚ γιατί δεν έκανε ένα δεύτερο γκολ στον ασυντόνιστο αντίπαλο της, ο οποίος έπασχε κυρίως αμυντικά! Περισσότερο απ΄ ό,τι οργανωτικά και επιθετικά. Οι αδυναμίες του Άρεως δεν φάνηκαν απλά διότι η ΑΕΚ δεν πίεσε καθόλου.
Διαβάστε ακόμα: