Πιάσανε τον… ”τοξοβόλο του Συντάγματος”. Πιάσανε έναν γραφικό κακοποιό. Κάποιον που του την έχει βαρέσει για τα καλά ότι είναι αντισυστημικός, αντιεξουσιαστής, επαναστάτης, αναρχικός. Στην πραγματικότητα πρόκειται για αθεράπευτη ίσως περίπτωση του ατόμου του δήθεν πολιτικοποιημένου και αβέρτα πάγκα υπεραριστερού στην πιο νοσηρή, σχιζοφρενική εκδοχή.
Δεν αναφέρομαι στον συγκεκριμένο, αυτόν τον ”τοξοβόλο του Συντάγματος”, αλλά στο κλασικό πια είδος του σύγχρονου Δον Κιχώτη, ο οποίος δυστυχής ζει στον κόσμο του, δηλαδή εντελώς ξεκομμένος από τον κόσμο της πραγματικότητας. Και την όλη εγκληματική του δράση την έχει ντύσει και την έχει στολίσει με τα πιο αγνά υλικά κατασκευής του ιδεολόγου, του αγωνιστή του προλεταριάτου.
Τι συμβαίνει; Σίγουρα οι τύποι αυτοί είναι κάργα φανατισμένοι. Δοσμένοι σ’ ένα επί της ουσίας ”προσωπικό” οδοιπορικό ενάντια στο κράτος, και ιδιαίτερα στην ένστολη αστυνομία, η οποία στην πεφωτισμένη πολιτική τους σκέψη εκφράζει το κατεστημένο. Κι αυτοί παλεύουν για πάρτη του λαού και δεν θέλουν να δεχθούν την αλήθεια, ότι ο κόσμος σε κατάσταση ελευθερίας και με τις εκλογές είναι που στηρίζει το σύστημα.
Τον εν λόγω ”τοξοβόλο του Συντάγματος” , τον οποίον συνέλαβαν με δυο συναγωνίστριες, τον πρωτογνώρισε πιτσιρικά η αστυνομία το Νοέμβριο του 2013. Όταν με τον συνομήλικο συναγωνιστή Νίκο Ρωμανό έκαναν τη ληστεία στο Βελβεδό Κοζάνης. ‘Οχι για προσωπική κονόμα, αλλά για να δώσουν κτύπημα στον ταξικό εχθρό.
Τα παιδιά στον 21 αιώνα πολιτικά κυκλοφορούν με πατίνι, ούτε καν με μοτοσακό. Ορκισμένος αντάρτης πόλης ο ”τοξοβόλος του Συντάγματος”, κατά κόσμο Γιάννης Μιχαηλίδης, συνέχισε τις ληστείες τραπεζών, οργανωμένος πλέον, εφοδιασμένος με όπλα και χρησιμοποιώντας κλεμμένα αμάξια (φώτο).
Διαβάστε ακόμα: